Prąd generowany w potencjostacie płynie do obiektu poprzez anodę tytanową pokrytą MMO, co wywołuje jego katodową polaryzację. Dzięki temu procesy korozyjne zostają praktycznie całkowicie wyeliminowane. Polaryzacja katodowa chronionego obiektu powoduje także lokalne zmiany odczynu pH w jego obrębie, co prowadzi do wytrącania trudno rozpuszczalnych związków, które uszczelniają nieciągłości powłoki ochronnej (np. emalii). Powoduje to dodatkowe odcięcie konstrukcji stalowej od środowiska korozyjnego.

Anody tytanowe charakteryzują się stabilnością oraz długą żywotnością. Praktycznie nie zużywają się podczas procesu generowania prądu ochrony katodowej, ponieważ na ich powierzchni wydziela się tlen. W praktyce anody te mogą pracować ponad 10 lat, podczas gdy przewidywany czas życia anody magnezowej wynosi 2 lata.

Najczęściej stosowane w ochronie katodowej, w szczególności zbiorników na wodę pitną, są anody tytanowe pokryte powłoką MMO (mixed metal oxides/miesznina tlenków metali) zawierającą tlenki irydu i tantalu.

Anody tytanowe pokryte MMO są stosowane w różnych środowiskach, w tym w wodzie morskiej, słonawej, słodkiej, zasypce węglowej i betonie.